اعجاز انشای عددی قرآن حکیم و ترجمه
﴿بسماللهالرّحمنالرّحیم، قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ(1) اللَّهُ الصَّمَدُ(2) لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ(3) وَ لَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ(4)﴾؛[1]
بهنام خداوند بخشندهی بخشایشگر مهرگستر؛ بگو: خداوند یکتا و یگانه است؛ خداوندی است که همه نیازمندان قصد او میکنند و ثابت متعالی است؛ نه فرزند آرد و نه از کسى زادهاست؛ و برای او هرگز شبیه و مانند و همتایی نیست.
عدد پی (π) و عدد تاو (tau) و محاسبهی عددی نزدیک به آن با دو عدد صحیح از طریق سوره توحید
سورهی اخلاص (توحید) به شناسنامهی خداوند متعال (الله) معروف است و اعجاز انشای ریاضی و عددی بینهایتی دارد. همهی ما در دایرهی هستی از الله جل جلاله هستیم!
آفرینش عالم از دیدگاه عرفا، ظهور اسما و صفات حقّ تعالی است. جهان، نظامی حساب شده با درجات تشکیکی دارد و هر مظهری تقدّم و تأخّر خود را از تقدّم و تأخّر اسمی که مظهر آن است، به دست آوردهاست. بنابراین، هیچ یک از مراتب به تنهایی نمیتوانند آینهی تمام نمای حقّ واقع شوند، بلکه هر مرتبهای از مراتب متعدّد هستی، نشانه و آیتی الاهی و یا اسمی از اسمای حقّ تعالی است. اطلاق لفظ «عالم» بر کلّ دایره هستی نیز بر همین وجه است؛ زیرا، هر فردی از افراد عالم، علامت و نشانهای بر اسمی از اسمای الاهی است. براین اساس، عالم تکوین به اعتبار مجموع و به لحاظ تمامی مراتب، حاکی از اسم جامع تمامی اسما و صفات میباشد.[2]
اسم جامع تمامی اسما و صفات، اسم «اللّه» جلّ جلاله است. اسم «اللّه»، اسم ذات متّصف به صفات و اسما، و جامع تمامی اسما است؛ به همین دلیل آن را اسم اعظم خواندهاند.[3]
عدد پی (π):
به طور ساده، محیط یک دایره π برابر قطرش است که به آن عدد پی میگویند. عدد پی از عددهای ثابت ریاضی و تقریباً برابر با 3.14 است. این عدد را با علامت π نشان میدهند. عدد پی عددی حقیقی و گُنگ است که نسبت محیط دایره به قطر آن را در هندسهی اقلیدسی مشخّص میکند و کاربردهای فراوانی در ریاضیات، فیزیک و مهندسی دارد. عدد پی همچنین به ثابت ارشمیدس نیز معروف است. عدد پی 3.14 در علم ریاضیات از مجموعه اعداد طبیعی محسوب می شود. این عدد از تقسیم محیط دایره بر قطر آن به دست میآید. کشف عدد پی جزو مهمترین کشفیّات در ریاضیات است.
ریاضیدان بزرگ ایرانی «غیاثالدّین جمشید کاشانی» برای نخستین بار مقدار ثابت نسبت محیط به قطر دایره را به دست آورد که تا شانزده رقم پس از ممیز دقیق بود این ریاضیدان و منجّم مسلمان ایرانی توانست مقدار دوبرابر π راتا شانزده رقم اعشار در رساله محیطیه برابر 6.2831853071795865 به دست آورد.
مهندسان هخامنشی راز استفاده از عدد پی (3.14) را دو هزار و 500 سال پیش کشف کرده بودند. آنها در ساخت سازههای سنگی و ستونهای مجموعه تخت جمشید که دارای اشکال مخروطی است، از این عدد استفاده میکردند.
«عبدالعظیم شاه کرمی» متخصص سازه و ژئوفیزیک و مسئول بررسی های مهندسی در مجموعه تخت جمشید در این باره، گفت: «بررسی های کارشناسی که روی سازه های تخت جمشید به ویژه روی ستون های تخت جمشید و اشکال مخروطی انجام گرفته؛ نشان می دهد که هخامنشیان دو هزار و 500 سال پیش از دانشمندان ریاضی دان استفاده می کردند که به خوبی با ریاضیات محض و مهندسی آشنا بودند. آنان برای ساخت حجم های مخروطی راز عدد پی را شناسایی کرده بودند.
دقت و ظرافت در ساخت ستونهای دایرهای تخت جمشید نشان میدهد که مهندسان این سازه عدد پی را تا چندین رقم اعشار محاسبه کرده بودند. شاه کرمی در این باره گفت: «مهندسان هخامنشی ابتدا مقاطع دایرهای را به چندین بخش مساوی تقسیم میکردند. سپس در داخل هر قسمت تقسیم شده، هلالی معکوس را رسم میکردند. این کار آنها را قادر میساخت که مقاطع بسیار دقیق ستونهای دایرهای را به دست بیاورند. محاسبات اخیر، مهندسان سازه تخت جمشید را در محاسبه ارتفاع ستونها، نحوه ساخت آنها، فشاری که باید ستون ها تحمّل کنند و توزیع تنش در مقاطع ستونها یاری میکرد. این مهندسان برای به دست آوردن مقاطع دقیق ستونها مجبور بودند عدد پی را تا چند رقم اعشار محاسبه کنند.
عدد «تاو» (tau):
ادعای کارشناسان دانشگاه لیدز که به تازگی ارائه شدهاست، میگویند: عدد پی که از عددهای ثابت ریاضی و نشان دهنده نسبت محیط دایره به قطر آن است، اشتباه بوده و باید با یک ارزش دیگر موسوم به «تاو» (tau) جایگزین شود.
با اینکه مدتهاست «پی» به عنوان مهمترین عدد جهان شناخته شده، امّا ریاضیدانان اکنون به این نتیجه رسیدهاند که دیگر «پی» باید جایگاه خود را تعویض کند. به گفته ریاضیدانان با اینکه ارزش 3.14 برای «پی» نادرست نیست، اما بنا به ادعای آنها این عدد شاخص متناسبی برای خصوصیات دایره نیست. آنها همچنین از هم اکنون در حال مبارزه برای بازنویسی کتابهای مدارس و جایگزینی عدد «تاو» هستند که از ارزشی دوبرابر پی ( ۶.۲۸) برخوردار است. در مسیر این مبارزه، آنها ۲۸ ژوئن (28/6) مصادف با هفتم تیرماه را روز تاو نامگذاری کردهاند.
از مدّتها پیش این عدد به عنوان اصلی اساسی برای بسیاری از فرمولهای ریاضی و همچنین اصلی بسیار حیاتی در معادلات علوم و مهندسی به شمار میرود. از عدد پی برای محاسبه محیط یک دایره با ضرب قطر در این عدد استفاده میشود. این در حالی است که برای استنباط مساحت آن باید عدد پی را ضرب در مجذور شعاع آن کرد.
از سویی ریاضیدانانی که خواهان تعویض این عدد با «دوپی» یا «تاو» هستند بر این گفته پافشاری میکنند که از آنجایی که بسیاری از فرمولها نیازمند استفاده از عدد تاو هستند، باید از این عدد به عنوان عدد ثابت اصلی دایره استفاده کرد. به گفته این دانشمدان، ریاضیدانان زوایا را با درجه اندازهگیری نکرده بلکه از واریان برای سنجش استفاده میکنند و در یک دایره رادیانهای دوپی وجود دارند.
این مساله منجر به پریشانی بسیار در ریاضی میشود. اگر تنها یک چهارم دایره را در نظر بگیریم، اندازه آن با یک چهارم رادیانهای دوپی یا نیمی از پی سنجیده میشود. برای سنجش تعداد رادیانها در سه چهارم دایره باید فکر کرد و اندازه آن به شکل ساده قابل اندازهگیری نیست. امّا مورد تاو این مساله فرق دارد. در این حالت، دایره از رادیانهای تاو برخوردار بوده و یک نیم دایره با نیم تاو، یک چهارم دایره با یک چهارم تاو و به همین شکل اندازه گیری میشوند.
سورهی توحید (اخلاص):
سورهی توحید با (بسم الله الرّحمن الرّحیم) 66 حرف دارد که معادل ارزش ابجدی کلمهی (الله) جلّ جلاله است. این سوره از 21 کلمه نیز تشکیل شدهاست.
حال اگر عدد 66 را بر 21 تقسیم کنیم، عددی نزدیک به عدد پی (3.14) به دست میآید.
3.142857142857142857142857142857=21÷66
عدد بعد از اعشار (142857) عددی خاصّ و شگفتانگیز است که تکرار میشود (عدد در گردش بعد از اعشار) و مضارب جالبی دارد و از سه عدد دو رقمی (57؛ 28؛ 14) تشکیل شدهاست:
142857=3×3×3×11×13×37.
عدد جدید پیشنهادی به جای عدد پی (3.14) که دو برابر عدد پی است، به نام عدد «تاو» (6.28) است.
عدد به دست آمده از سورهی توحید نیز اگر دو برابر شود اعداد آن قابل تأمّل است:
6.285714285714285714285714285714
عدد بعد از اعشار (285714) نیز عددی خاصّ و شگرف است که تکرار میشود و مضارب آن نیز جالب است و باز از سه عدد دو رقمی مانند حالت قبل (14؛ 57؛ 28) تشکیل شدهاست:
285714=2×3×3×3×11×13×37.
عدد 6.28:
عالی بود ممنونم ازتون

